عشق را در آیینه دیدن

 چه زیباست عشق را در چهره معشوق

 دیدن چه زیباست درون هر تبسم یک معما

جستجو کردن به دنبال هر حرفی کتابی از عشق نوشتن

 چه زیباست باهرنجوائی زخواب غفلت برخاستن به تیمار دل بیمار رفتن

حرفهایت صداقت چشمان توست که آرام بخش دل من است. توای

 مسافررویای من برای آمدنت ورودی باغچه قلبم را یاس باران

 کرده ام ونرگس ها رابه نگهبانی گمارده ام روزهای با توبودن

 آرامش لحضه های من است.

اگر خواهم غم دل با تو گویم جا نمی یابم اگر جایی کنم پیدا تو را تنها

 نمی یابم اگر جایی کنم پیدا و هم تنها تو را یابم ز شوقت دست و پا گم

کرده و خود را نمی یابم.  

ای بسته به تو همه وجودم من لایق عشق تو نبودم


عشقی که نهفته در دلم بود در راه محبت تو کم بود


من ازتو ز تو به خود رسیدم با عشق تو من خدا رو دیدم


بی تو رفتم بی تو ماندم باورم هرگز نبود بی تو بمانم


بی تو خسته دل شکسته ای همه بود و نبودم


سوگند به خالق محبت سوگند به پاکی و صداقت


اکنون که جدا از تو غریبم زان عشق تو گشته بی نصیبم


من بی تو ز جان خویش سیرم کاش می شد به پای تو بمیرم

باز هم قلبی به پایم افتاد
باز هم چشمی به رویم خیره شد
باز هم در گیر و دار یک نبرد
عشق من بر قلب سردی چیره شد
بر دو چشمش دیده می دوزم با ناز
خود نمی دانم چه جویم در او
عاشق دیوانه می خواهم که زود
بگذرد از جاه و مال و آبرو
من صفای عشق می خواهم از او
تا فدا سازم وجود خویش را
من به او می گویم ای ناآشنا
بگذر از من ، من تو را بیگانه ام
آه از این دل ، آه از این جام امید
عاقبت بشکست و کسی رازش نخواند